Tja, die hadden we bij aankomst dus nog niet. Dion is weken geleden gestart met het aanvragen van ons visum. Ons was verteld dat dat binnen 2 weken geregeld zou zijn. Zoals in m'n vorige blog uitgelegd hebben we een 'single entry visa' nodig om langer dan 2 maanden in Indonesië te mogen blijven. Helaas bleek onze aanvraag nog niet te zijn goedgekeurd bij vertrek. Onze sponsor, Dion's duikschool, gaf aan dat het wel goed zou komen. We zouden de goedkeuring waarschijnlijk krijgen tijdens onze reis en bij aankomst in onze mailbox terugvinden. Zo niet, dan konden we Bali gewoon binnengaan met een normaal toeristenvisum, welke dan later omgezet zou worden. Aangekomen op het vliegveld krijgen we echter te horen dat we inderdaad een 'visa on arrival' konden krijgen zoals iedereen, maar dat deze niet zomaar omgezet kon worden. Wanneer dit toeristenvisum na 60 dagen verloopt, moeten we het land verlaten en terugkeren naar Bali zodat het 'single entry visa' in kan gaan... We waren natuurlijk niet heel blij met dat nieuws, maar op dat moment was er niets meer aan te doen. Ook de duikschool had hier geen controle over. Er zit dus niets anders op dan eind april Indonesië te verlaten en terug te keren voor nog een maand op Bali. We maken er gewoon het beste van en boeken een weekendje weg naar één van de nabijgelegen landen. Ondanks dat het een leuk vooruitzicht is, zijn het wel wat onvoorziene kosten.